Στις δυτικές τις συνοικίες,
βραδιάζει πάντα,πολύ νωρίς,
χώματα,λάσπες και λίγα φώτα
και τα χαμόγελα πως να τα δεις. K.
Στο Περιστέρι, στη Δραπετσώνα
τ΄απομεσήμερο , ειν' σκοτεινό,
δουλεύουν φάμπρικες κι οι τσιμινιέρες,
καπνούς γεμίζουνε τον ουρανό.
Και τα παιδιά , πάντα θλιμμένα
παίζουν στις λάσπες,στα νερά,
στις Δυτικές τις συνοικίες, R.
όλα πηγαίνουν......μια χαρά.
Το σαββατόβραδο,σουβλάκι- πίττα
και κάπου-κάπου και σινεμά,
την Κυριακή,πρωι,στην εκκλησία
κι ύστερα βόλτα στη γειτονιά.
Γεννιέται ο έρωτας κι αργοπεθαίνει K.
μεσ' τα σοκκάκια τα σκοτεινα,
τα όνειρα πνίγονται,στα λασπονέρια,
φτώχεια,μιζέρια και μοναξιά. - K.
Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ Κ.
15.11.06
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου