Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ Κ.

15.11.06

ΔΥΤΙΚΕΣ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ.

Στις δυτικές τις συνοικίες,
βραδιάζει πάντα,πολύ νωρίς,
χώματα,λάσπες και λίγα φώτα
και τα χαμόγελα πως να τα δεις. K.
Στο Περιστέρι, στη Δραπετσώνα
τ΄απομεσήμερο , ειν' σκοτεινό,
δουλεύουν φάμπρικες κι οι τσιμινιέρες,
καπνούς γεμίζουνε τον ουρανό.

Και τα παιδιά , πάντα θλιμμένα
παίζουν στις λάσπες,στα νερά,
στις Δυτικές τις συνοικίες, R.
όλα πηγαίνουν......μια χαρά.

Το σαββατόβραδο,σουβλάκι- πίττα
και κάπου-κάπου και σινεμά,
την Κυριακή,πρωι,στην εκκλησία
κι ύστερα βόλτα στη γειτονιά.
Γεννιέται ο έρωτας κι αργοπεθαίνει K.
μεσ' τα σοκκάκια τα σκοτεινα,
τα όνειρα πνίγονται,στα λασπονέρια,
φτώχεια,μιζέρια και μοναξιά. - K.

Δεν υπάρχουν σχόλια: