ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ.

Πως να σ'αντέξει,βρε καρδιά μου το κορμί,
έτσι όπως είσαι συ φτιαγμένη,
πονάς,λυπάσαι,αγαπάς μα ούτε στιγμή,
δεν σε θυμάμαι νάσαι ευτυχισμένη.

Σ'έρημους δρόμους,πάντα μόνη,περπατάς
και στου ονείρου τα πελάγη ταξειδεύεις,
όλοι τριγύρω σου γελούν,μα συ πονάς,
αχ βρε καρδιά μου,πάψε πια να με παιδεύεις.

Του κόσμου οι πίκρες,μια δικιά σου ενοχή
κι'όλα τα δάκρυα των παιδιών,δικό σου δάκρυ,
ζεις,βρε καρδιά μου,σε μια άλλη εποχή,
σ'ένα δικό σου κόσμο ζεις,σε κάποια άκρη.- Κ.