Σημαίνει,πένθιμα,η καμπάνα τ' αγι'Αντώνη,
πάγωσε απ'άκρη σ'άκρη Περιστέρι,Κολωνός,
χάθηκε,λέει,στη φάμπρικα ο Κοσμάς του μπάρμπα Χρόνη,
0 μερακλής, ομεγαλύτερος ο γιός.
Ατύχημα εργατικό,
το λένε πιά το φονικό,
οποιος πληρώνει,σε σκοτώνει,
κι'έτσι η ζωή σου,απλά,τελειώνει.
Ερμο πουλί της προσφυγιάς,ο μπάρμπα Χρόνης,
κι από παιδί,στη βιοπάλη ο Κοσμάς,
πικρό ψωμί ολημερίς,στο μεροκάματο να τρως
και το νεράκι,λιγοστό όταν διψάς.
Ατύχημα εργατικό,
Θεέ μου συγχώρεστο κι αυτό,
έξω νυχτώνει,πέφτει σκοτάδι,
σώθηκε του Κοσμά το λάδι.
Τέσσερα στόματα προσμέναν τον Κοσμά,
και μια γιαγιά,κατάκοιτη,στο παραγώνι,
μάτια θλιμμένα,παιδικά,να σε κοιτάζουνε βουβά,
και κάθε βλέμμα τους,βαθειά,να σε πληγώνει.
Ατύχημα εργατικό,
έκλεισε κι άλλο σπιτικό,
έξω χιονίζει και νυχτώνει,
το λάδι του Κοσμά τελειώνει.....- Κ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου