Δεν πρόφτασα τις μυγδαλιές , και φέτος ανθισμένες ,
πρόσμενα πως θε να’ρχονταν , μαζί με την αγάπη ,
τόσες και τόσες άνοιξες , πέρασαν , παν’ χαμένες ..
και της ζωής η ομορφιά… ψεύτικη …οφθαλμαπάτη…
Στο σταυροδρόμι της ζωής , αλλοίμονο , του..κάκου ,
με κουρασμένο το κορμί , μα την καρδιά..φλογάτη ,
προσμένω να ‘ρθει η ανασεμιά , η δική σου από..κάπου
να μου φλογίσει την ψυχή , όπου διψάει γι΄αγάπη…
Κυλάει ο χρόνος σα..νερό , στου κόσμου το ποτάμι ,
μετρούν τις μέρες , τις..στιγμές , του πόνου τα ρολόγια ,
κι’ όλα τα όμορφα ονείρατα , για σένα που’χω κάμει
περνούνε , φεύγουν ..χάνονται , σα..φτερωμένα..λόγια..
Πέρασαν χίλιες..άνοιξες , χειμώνες ..καλοκαίρια ..
μέρες και νύχτες προσμονής , με μόνο τ’όνειρό σου
μοναδική μου συντροφιά , και στ’ αδειανά μου χέρια..
τη ...φλογισμένη ανάσα σου , και το..χαμόγελό σου……..Κ.-
Αθήνα 24-3-2008
Λιδορίκι 15-9-2008
