Φ Υ Γ Η.

Δεν το άντεξες ,που η άνοιξη άργησε,φέτος,ν'άρθει,
κι οι πασχαλιές,ολόγυρα,δεν άνθισαν νωρίς,
άρχισες το ταξείδι σου,δεμένη στο κατάρτι
του καραβιού,που στ'όνειρο θε να σε πάει θαρρείς.

Στο μυστικό το κάλεσμα,των μαγικών σειρήνων
δεν μπόρεσες ν'αντισταθείς,κι έφυγες σιωπηλά,
ραπίζοντας τις παρειές,όλων ημών κι εκείνων
που όνειρα σου τάζανε,έωλα ,απατηλά.

'Ας είσαι καλοτάξειδη, στο πρώτο,το μεγάλο,
μα και στερνό ταξείδι σου,σε τούτη τη ζωή,
μόνο συγχώρεση,αν μπορείς,δόσ'μας και τίποτ'άλλο,
για όσα σου στερήσαμε,φίλοι κι εχθροί μαζί.- Κ.

Για τη Μαρία. 14 02 06.