Του Μάη τ'αστέρι άργησε,
σημάδι να μας δόσει,
κι'ο πόνος μας συνάντησε,
λίγο πριν ξημερώσει.
Κάνε καρδιά μου υπομονή,
αύριο ειν'άλλη μέρα,
θα λάμψει ο ήλιος το πρωί
θα έχει γάλα το παιδί,
χαμόγελο η μητέρα.
Ήρθαμε μόνοι στη ζωή,
και ζήσαμε μονάχοι,
χαμένοι μεσοπέλαγα,
σαν ξεχασμένοι βράχοι.- Κ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου