Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ Κ.

11.5.15

ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ..




Σε του' την κόχη τη φτωχιά , τη...ρημαγμένη ,
πάντα μια ολάνοιχτη αγκαλιά σε...περιμένει....
μπορεί..χρυσάφια να μην..έχει να...μοιράζει ,
έχει βασιλικό και δυόσμο όμως... και το σούρουπο...ευωδιάζει..
***************
Όπου κι’αν πας , σε όποιον τόπο και να ζήσεις
πάντα στην κόχη ετούτη θα ζητάς για να γυρίσεις ,
καρδιά και νους , πάντα εδώ θα τριγυρνάνε
όσο τα χρόνια της ζωής σου θα κυλάνε …..
***********
Τους παιδικούς σου φίλους , πάντα θα θυμάσαι ,
και κάτω απ’ της γέρικης μουριάς το ίσκιο θα κοιμάσαι
Κι’ όσο με τον καιρό τα μαύρα σου μαλλιά θ’ ασπρίζουν
Τόσο οι παλιές σου θύμισες στο νου σου θα γυρίζουν ..
***********
Ώσπου , απ’ του χωριού σου την αγάπη χορτασμένος ,
μοναχικός ταξιδευτής του κόσμου ετούτου ,  ευτυχισμένος ,
όπως θε να κοιτάς τον ήλιο σου να χάνεται στη δύση
άμποτε , η ψυχή σου μες στο όμορφο το δειλινό να..σβήσει ….Κ.Κ.-


Αθήνα   11-8-2007 / 2-3-2015 / 11-5-2015