θανάτου απόφαση η φυγής,
ότι ήτανε να δείς το είδες
στο πανηγύρι της ζωής.
Πτήση νυχτερινή,μοιραία,
κάτω απ το φως του φεγγαριού,
περνάς υπόγειες διαβάσεις
στο θολωμένο σου το νου.
Βία στα γήπεδα και αίμα,
χάπια,χασίσι και σκληρά,
ότι σας είπαν,ήταν ψέμμα
η ζωή είναι πάντοτε γλυκειά.
Παιδιά λιπόσαρκα,θλιμμένα,
στων φαναριών την προσμονή,
λες και δεν είναι ανθρώπου γέννα,
αλλά τα ξέρασε η ζωή.
Κλείσαν νωρίς τα καφενεία,
άδεια η πλατεία από παιδιά,
αμούστακο,παλληκαράκι,
είπες για πάντα έχε γειά.- Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου