Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΥΘ .ΚΑΨΑΛΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ...

   Αγαπημένοι  μου  φιλοι , τελευταία , στο  " Λιδωρίκι " έχω  αναρτήσει μερικά  ποιήματα  μου , που  τα  διαβάζω μόνος  μου , πιστεύοντας  πως  ο  δημοουργός  είναι  ο  ιδανικότερος  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ  στα  ποιήματά  του .
   Ήδη , στο  " Λιδωρίκι " είχαν  μεγάλη  ανταπόκριση  και  επισκεψιμότητα , σπάζοντας  κάθε  ρεκόρ μέχρι  σήμερα .
    Το  ίδιο  περίπου θα  προσπαθήσουμε  να  κάνουμε  και  στην ιστοσελίδα  αυτή , ελπίζοντας  πως  και  εδώ  θα  υπάρξει  αανάλογη  επισκεψιμότητα και  κυρίως  θα  βοηθήσει  εσάς ....
   Βέβαια , θα  πρέπει εκ  των  προτέρων  να  ζητήσουμε συγγνώμη για  την όχι..εξαίρετη   ερασιτεχνική  ηχογράφηση 

                                              " ΟΙ   ΜΕΡΕΣ   ΤΗΣ..ΒΡΟΧΗΣ ..."

" ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ    '66  "  - ( ΤΟ  ΠΡΩΤΟ  ΦΙΛΙ  )

"  ΤΑ   ΛΑΘΗ  ΜΟΥ ..." 

"  ΒΟΥΚΟΛΙΚΟ.." 

                                         

" Η  ΓΕΡΑΣΜΕΝΗ  ΤΣΕΤΣΕΚΙΑ,,," 

                                            Καλό  σας  βράδυ ..
                                           Κωνσταντίνος  Ευθ. Καψάλης 

                                            kkapsalis .blogspot.com 

ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ..

Σε του' την κόχη τη φτωχιά , τη...ρημαγμένη ,
πάντα μια ολάνοιχτη αγκαλιά σε...περιμένει....
μπορεί..χρυσάφια να μην..έχει να...μοιράζει ,
έχει βασιλικό και δυόσμο όμως... και το σούρουπο...ευωδιάζει..
***************
Όπου κι’αν πας , σε όποιον τόπο και να ζήσεις
πάντα στην κόχη ετούτη θα ζητάς για να γυρίσεις ,
καρδιά και νους , πάντα εδώ θα τριγυρνάνε
όσο τα χρόνια της ζωής σου θα κυλάνε …..
***********
Τους παιδικούς σου φίλους , πάντα θα θυμάσαι ,
και κάτω απ’ της γέρικης μουριάς το ίσκιο θα κοιμάσαι
Κι’ όσο με τον καιρό τα μαύρα σου μαλλιά θ’ ασπρίζουν
Τόσο οι παλιές σου θύμισες στο νου σου θα γυρίζουν ..
***********
Ώσπου , απ’ του χωριού σου την αγάπη χορτασμένος ,
μοναχικός ταξιδευτής του κόσμου ετούτου ,  ευτυχισμένος ,
όπως θε να κοιτάς τον ήλιο σου να χάνεται στη δύση
άμποτε , η ψυχή σου μες στο όμορφο το δειλινό να..σβήσει ….Κ.Κ.-


Αθήνα   11-8-2007 / 2-3-2015 / 11-5-2015

ΧΡIΣΤΟΣ   ΑΝΕΣΤΗ



ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ

" ΜΕ ΜΙΣΟΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ "

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΤΟ ΛΙΔOΡΙΚΙ ΦΩΚΙΔAΣ

Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ K.Κ.

kkapsalis.blogspot.com

OI ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ …

Κοκκίνισε ολόγυρα ο τόπος , από τρελές φλογάτες παπαρούνες ..

Χορτάσανε τα μάτια ομορφιά , μετά την τόση χειμωνιάτικη μουντάδα ,

Κρίμα , που δεν μπορούν να ..γαληνέψουν τις ψυχής μας τις φουρτούνες ,

Τα ταπεινά αυτά λουλούδια , που χαμογελάνε συνεχώς μες στη λιακάδα ..

****

Χαίρονται σαν παιδιά ,και στέλνουνε τραγούδια με το φύσημα τ’αγέρα

Ενώ κάπου πιο εκεί σ’αφήνει άφωνο λες , των κουδουνιών η θεία μελωδία ,

Σμίγοντας στο γλυκό ανεμοφύσημα με του τσοπάνου τη γλυκιά φλογέρα

Συνθέτοντας του έρωτα και της ζωής τη θεϊκή , θεσπέσια υμνωδία ..

*****

Κι’ εμείς , της σκονισμένης άσφαλτου οι « θλιβεροί »..εραστές

Που ξεχασμένοι χρόνια , ζούμε το φρικτό τον…γολγοθά μας

Σ’ αυτό μας το ταξίδι του χαμού , ιδανικοί μοναχικοί ..ταξιδευτές

Πνίξαμε άθελά μας , στα σκουπίδια , τα πιο όμορφα όνειρά μας ..

****

Δώσε μας Θεέ μου τη χαρά , κάνε ακόμα ένα μονάχα θαύμα .

Να ξημερώσει και για μας μια ανθισμένη Κυριακή

Να μας γιατρέψει το παλιό αγιάτρευτό μας τραύμα

Σαν θα ξυπνήσουμε να είν’ γεμάτη  παπαρούνες όλη η γη …Κ.Κ.-

Αθήνα 30 – 31 / 3 / 2014

ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΕ Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ

 

   Στο  τελευταίο  τεύχος της  “ Φιλολογικής “ , του  επίσημου εντύπου της  “ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ  ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ “ μας  έγινε  η  τιμή να  δημοσιευτεί το  ποίημά  μας  “ Προσκύνημα  στην  Αρσαλή “μαζί  με  ποιήματα των  μεγάλων  ποιητών  μας , Κ.Καβάφη  και Γιάννη Ρίτσου , σε  εργασία στην  ώρα  της  Νεοελληνικής Λογοτεχνίας , του  Γυμνασίου  Λίμνης  Ευβοίας ..

   Περιττό  βέβαια  να  αναφέρουμε  πως ήταν  μεγάλη  τιμή  για  μας να  βρεθούμε  δίπλα απ’ τους  κολοσσούς της  Ελληνικής  ποίησης .

   Παραθέτουμε την  εργασία των  μαθητών και  τα  εξώφυλλα του  περιοδικού .

( Για  μεγέθυνση  κάντε  κλικ )

  Καλό  σας  βράδυ ….Κ.Κ.-

Ε Ρ Η Μ Η Ν ….

  ΕΝ..ΕΛΛΑΔΙ  ΤΗ…….  2013

 

 

 

Δεν είχαμε την τύχη , στα καλέσματα της μοίρας να βρεθούμε ,

δεν μας αξίωσε η ζωή , τέτοιες στιγμές μοναδικές να ζήσουμε ,

ούτε στα προσκλητήρια των « άξια πεσόντων » το απών να πούμε

κι’ έτσι , για λίγο , την ασήμαντη ζωή μας να τιμήσουμε .

* *

Πάντα ερήμην μας κυλούσε η ζωή και γίνονταν οι αγώνες ,

Και ‘μείς , από μακριά οι θλιβεροί οι θεατές χειροκροτούσαμε

Ποτέ δεν ανταμώσαμε στο δρόμο μας , τους Λαιστρυγόνες

Μακάριοι θεατές στου πόνου την αρένα πάντα ζούσαμε .

· *

Ερήμην μας κυλάει και η λειψή ζωή μας πάλι τώρα

Κάθε πρωί , λιποθυμάνε τα παιδιά ‘π την πείνα στα σχολεία

Χάνονται , αυτοκτονούν αδέρφια μας κάθε στιγμή και ώρα

και εμείς …ατάραχοι , φουμάρουμ’ αργιλέ στα καφενεία .

· *

Πάντα παρόντες σε παράτες , παρελάσεις και γιορτάσματα

Τους πανηγυρικούς τους λόγους μας , ανέξοδα εκφωνούσαμε

Ψεύτικα δάκρυα , ψεύτικη θλίψη , μα και ψεύτικα αγκαλιάσματα

Ψεύτικα όλα , ακόμα ψεύτικος κι’ ο πόνος μας , την ώρα που πονούσαμε …

Αθήνα 21 - 11 - 2013

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΣΑΛΗ

 

 

Στο ταπεινό της Αρσαλής το εκκλησάκι ,

πουν’ ριζωμένο στην αητοφωλιά της Γκιώνας

πηγαίνω πάντα , για ν’ανάψω ένα κεράκι

σαν θα φθινοπωριάσει , κι’ έρθει ο χειμώνας.

*

Απ’ έξω , η παλιά καμπάνα κρεμασμένη ,

στης γέρικης βελανιδιάς , το ροζιασμένο μπράτσο

πρόχειρα , λες , μ’ένα παλιό σκοινί δεμένη

τον κάμπο αγναντεύει , από ψηλά σαν κάστρο .

*

Μοσχοβολάει ολόγυρα τον χώμα το βρεγμένο ,

κι αυτή η άγρια ομορφιά , με συνεπαίρνει ,

καθώς το χώμα της σπηλιάς το νοτισμένο

όλα της γης τ’ αρώματα μου φέρνει ..

· *

Μόνος στο μισοσκόταδο , μ’ ένα κερί αναμμένο ,

μονάχη συντροφιά μου πάντα , στο σκοτάδι ,

ααι κάπου στη γωνιά , το λαδοκάντηλο σβησμένο ,

θα ‘χει σωθεί , ως φαίνεται από καιρό το λάδι .

· *

Χρυσούς πολυελαίους και’ άμφια χρυσά δεν έχει

Ούτ’ Άγια Τράπεζα , μονάχα ένα τραπέζι μ’ ένα τάσι

κι’εκεί στο μισοσκόταδο , καθώς τριγύρω βρέχει ,

νοιώθεις πως  θα’ μπει κι’ ο Χριστός να ξαποστάσει .

 

Αθήνα 15 -2- 2013