Αυτά , τ’ απέραντα τα καστανά τα μάτια ,
που με ταξείδεψαν , σ’ονειρεμένους τόπους μακρινούς ,
ποιός το περίμενε πως θα ‘καναν κομμάτια ,
μαζί με την καρδιά και τους κρυφούς μου τους καϋμούς ,
αυτά , τα όμορφα θλιμμένα μάτια..
*
Άμποτε να μπορούσε ν’ αγοράζονταν η αγάπη ,
να μη πονούν οι άνθρωποι , για της αγάπης τον καϋμό ,
μα θα ‘ταν τότε ο έρωτας ..οφθαλμαπάτη ,
χωρίς τον πόνο και το χτύπο της καρδιάς το δυνατό..
ψεύτικη θα ‘ταν τότε η αγάπη…
*
Δεν αγοράζεται , μήτε πουλιέται η αγάπη ,
μα την κερδίζεις , με τον πόνο και τους χτύπους της καρδιάς ,
σαν σου χαρίσει η τύχη το πιο ‘μορφο κομμάτι ,
που χρόνια ψάχνεις στη ζωή καρτερικά , κι’ αναζητάς ,
το θείο..δώρο της ζωής ειν’ η αγάπη…
*
Πάψε να ψάχνεις , να γυρεύεις την αγάπη ,
αν είναι τυχερό σου , θα΄ρθει εκείνη , στη ζωή για σε βρει ,
μα αν αργήσει , κάλλιο να’ναι οφθαλμαπάτη ,
γιατί η καρδιά , ν’ αντέξει , κι’ άλλο τέτοιο πόνο δεν μπορεί..
Αν είσαι τυχερός , θα σε ‘βρει η αγάπη……..Κ.-
Λιδορίκι 28 – 5 -2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου