Σκόρπια κομμάτια η ζωή μου , στη χρονόσκονη θαμμένα ,
όνειρα , ξεχασμένα , χρόνια , στου μυαλού κάποια γωνιά ,
κεριά μισόσβυστα , οι ελπίδες , σαν παράθυρα κλεισμένα ,
σ’ έρημο , από χρόνια , σπίτι , που το πνίγει.. η ..παγωνιά …
* * *
Έρημη της ψυχής η αυλή , ολόγυρα πουλιά δεν κελαϊδούνε ,
μάταια αναζητώ , παντού , κάποιο , ζωής , σημάδι για να δω ,
προσμένω , λες , οι αναμνήσεις να ‘ρθουν να με ..βρούνε ,
αλλοίμονο ..κάτι μου λέει μυστικά , πως είμαι ξένος πιά εδώ..
* * *
Σιγά-σιγά , τα λιγοστά κομμάτια μου , καρτερικά μαζεύω..
δεν μου έχει απομείνει , πιά , για.. άλλα όνειρα καιρός …
της μοίρας το μοναχικό ταξείδι , αυτό , που τώρα ταξειδεύω ,
είναι γραφτό μου , ως φαίνεται , να το τελειώσω μοναχός..
* * *
Μετωπική..θανατηφόρα , σύγκρουση , αυτή του πεπρωμένου ,
φάροι.. ασθενοφόρων κι’ εκκωφαντικές σειρήνες περιπολικών ,
απροσδιόριστες μορφές , του πλήθους του συγκεντρωμένου ,
αλαλαγμοί , ζητωκραυγές , γέλια ..τραγούδια , τα σημεία των καιρών…..Κ.-
Αθήνα 3-4 / 5 / 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου