A N O Ι Ξ Η …

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ..ΘΛΙΨΗ..

 

 

Χίλια τραγούδια , για την άνοιξη κι’ αν γράψεις ,

για της αγάπης τους καϋμούς , φτωχέ ποιητή ,

ποτέ δεν θα μπορέσεις , δυστυχώς , να περιγράψεις ,

τη μοναξιά , μιάς ανοιξιάτικης νυχτιάς , όπως αυτή..

                     *                        *

Τι κι’ αν τα αρώματα της φύσης , πλημμυρίζουν

ολόγυρά μας , του χωριού τις ξέμακρες γωνιές ,

κι’ οι θείες μουσικές , των αηδονιών , καϋμούς γεμίζουν ,

ανθρώπους ξεχασμένους , και μοναχικές..ψυχές..

                    *                        *

Διπλοπονάει ..η ανοιξιάτικη της μοναξιάς η θλίψη ,

και της ψυχής η ερημιά , μέσα στης άνοιξης το θαύμα ,

μένει ανοιχτή πληγή , κι’ αιώνια αγιάτρευτο το τραύμα ,

σαν η ανάσα της αγάπης , που ποθείς , για πάντα ..λείψει .

                   *                          *

Διπλο..πονάς με , άνοιξη , φαρμάκι με ..ποτίζεις ,

κάθε που σε’χω συντροφιά , τις όμορφες βραδιές ,

κι’αν την αγάπη δεν μπορείς να φέρεις , μη θυμίζεις

πως χάθηκαν για μένα πιά , του κόσμου οι ομορφιές….. Κ.-

Λιδορίκι 19-20/ 5 / 2009