Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ Κ.

8.6.09

Τ’ ΑΠΟΨΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ…

 

fegari-a

 

Αλλοιώτικο τ’ αποψινό φεγγάρι ..

λες κι’ άλλαξε η ζωή σε μιά στιγμή ,

σαν κάποιο χέρι μαγικό ήρθε να πάρει

απ’ την ψυχή μου κάθε σκέψη θλιβερή..

                          *

Ποτέ μην ξημερώσει αυτό το βράδυ ,

ας μείνει αιώνια αυτή η όμορφη νυχτιά ,

μισόκλειστα τα μάτια στο ..σκοτάδι ..

κι’ ας ταξειδέψει σ’όνειρο τρελό , η καρδιά .

                           *

Ονειρεμένη , λες , της χίμαιρας η ..αγρύπνια ,

σταγόνα δροσερή , στη δίψα της ψυχής ,

η αποψινή η νύχτα , ειν΄γεμάτη..παραμύθια ,

και μελωδίες κάποιας θείας ..μουσικής .

                            *

Της ρεματιάς τ’ αηδόνια , μέρες.. βουβαμένα ,

απόψε είπανε , τους πιό γλυκούς σκοπούς ,

θεία μου τύχη , αν το κάνανε γιά..μένα ..

να διώξουν τους πολλούς μου τους ..καϋμούς

                            *

…Αλλοιώτικο τ’ αποψινό φεγγάρι ..

άραγε ειν’ αληθινό , η με γελάει η φαντασία ,

όπως και να ‘ναι , η τύχη μου’κανε τη χάρη ,

στο δρόμο μου έφερε απόψε , μιά αιθέρια οπτασία …..Κ.-

Λιδορίκι         7-8/6/2009

Δεν υπάρχουν σχόλια: