Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ Κ.

26.10.08

ΣΤΟΥ ΛΙΔΟΡ'ΚΙΟΥ ΤΙΣ...ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ..





Στου Λιδορ’κιού τις γειτονιές ,
τ’ αξέχαστα τα χρόνια ,
άκουγες παιδικές φωνές
κελάηδαγαν τ΄αηδόνια ,
ω..τι αξέχαστες βραδιές ,
στου..Λιδορ’κιού τις γειτονιές…

Ασβεστωμένες οι..αυλές
κι’ ολόγυρα οι..αλτάνες ,
μοσχομολόχες , τσετσεκιές ,
μοσχάτες μαντζουράνες ,
ονειρεμένες οι ..νυχτιές
στου Λιδορ’κιού τις γειτονιές .

Ξερό ψωμί και..δυό ελιές
μεριάζανε την ..πείνα ,
κι’ οι πεντακάθαρες καρδιές
κακιά δεν είχαν ..σφήνα ,
κι’ ολάνοιχτες οι..αγκαλιές
στου Λιδορ’κιού τις..γειτονιές..

Νέοι , γερόντοι και γριές ,
στου μόχθου το..παιχνίδι ,
σχόλες , γιορτές , καθημερνές ,
μα ονειρικό ταξείδι ,
των κοριτσιών οι αγκαλιές
στου Λιδορ’κιού τις γειτονιές .

Αχ..πως περάσαν βιαστικές ,
φύγαν σαν..χελιδόνια ,
όλες εκείνες οι ευωδιές
που πνίγαν τα μπαλκόνια ,
‘ρωτεύονταν νέοι και νιές
στου Λιδορ’κιού τις γειτονιές……..Κ.-


Λιδορίκι 26-10-2008

Δεν υπάρχουν σχόλια: