..ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ..ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ..

Ένα μικρό περιστεράκι απόψε ήρθε στο φεγγίτη μου ,

ίσως , μου φέρνει κάποιο μήνυμα απ’ τα περασμένα ,

μα ‘γω δεν περιμένω πιά κανένα στ’ άδειο σπίτι μου ,

χρόνια και ..χρόνια τώρα , τα παράθυρα ..κλεισμένα..

Κει , στη βαθειά μου συλλογή , στην τόση μοναξιά μου ,

το απαλό , στου παραθύρου μου το τζάμι , αυτό το χτύπημα ,

τάραξε , λες , τα από χρόνια ξεχασμένα , έωλα , όνειρά μου ,

κι ήταν , στ’ ατέλειωτο σκοτάδι μου , το μόνο ευτύχημα .

Κάτι καινούριο , ως..άλλωστ’ ήταν φυσικό , δεν..έφερε ,

τ’ άκακο αυτό πουλάκι , της ψυχής ο αθώος..ταχυδρόμος ..

μα , έστω και για λίγο , άθελά του , απ’ τη λήθη με..συνέφερε ,

μου’δειξε , πως η μοναξιά , δεν είναι της ζωής ο μόνος δρόμος …

Φτωχό πουλάκι , περιστέρι ..μοναχό , αθώο , αγαπημένο ,

χαμένος κόπος , το δικό σου αυτό τ’ αποψινό το πρόσφορο ,

άδικα προσπαθείς , για να με κάνεις , έστω λίγο , ευτυχισμένο ,

σ’ αυτό τον κόσμο , που τον έχω κάνει μόνος μου..ανυπόφορο…….Κ.-

Λιδορίκι 25.9.08 – 18.10.08