Πόσα τραγούδια , έτσι ..βουβά σου τραγουδάω ,
τις ώρες που με πνίγει η ..μοναξιά ,
αδειάζω , λες , και στο κορμί μου δε χωράω ..
άδειος ο κόσμος , δίχως τη δική σου συντροφιά ..
* *
Όταν μου λείπεις , σκοτεινιάζει ο ουρανός μου,
και τη ζωή , την πνίγει μαύρη συννεφιά ,
χίλια σου λέω λόγια απελπισμένα , μοναχός μου ,
στης μοναξιάς μου τη βουβή τη..συντροφιά .
* *
Πως τάχα να πιστέψεις τα τραγούδια ,
που κάθε στίχος , είν’ το κλάμα της καρδιάς ,
πως να σου δώσω της ψυχής μου τα λουλούδια ,
αφού 'σύ πάντα , βιαστικά με..προσπερνάς..
* *
Μόνο τις νύχτες , στα όνειρά μου σ’ αντικρίζω ,
τη γεύση των φιλιών σου , δεν τη γνώρισα ποτέ ,
ούτε το χρώμα των ματιών σου , δεν γνωρίζω ,
μεγάλε ..άγνωστε , ερωτά μου..μυστικέ.....Κ.-
Αθήνα 17-18 / 10 / 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου