ΑΛΗΘΙΝΕΣ ..ΙΣΤΟΡΙΕΣ..ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ..ΤΡΕΛΑΣ !!!

  ΤΟ…ΧΑΡΤΙ…

 

   Γράψαμε αδέρφια την άλλη φορά , γιά την έρμη την..τρυγόνα , τη νησιώτισσα γριούλα , που δεν μπορούσε , παρότι δεν ..έβλεπε καθόλου , να πάρει την ..πενιχρή , τότε τουλάχιστον , αναπηρική …συνταξούλα , γιατί δεν ήταν..σύνταξη , όοοχι , …φιλοδώρημα την είχε χαρακτηρίσει ο αξέχαστος Ανδρέας Παπανδρέου ..

   Και δεν μπορούσε γιατί είχε ..απέναντί της , την..ανθρώπθνη βλακεία και την..έλλειψη..κονέ , έτσι δεν τα λένε ; Κοντολογίς δεν είχε η ταλαίπωρη ..άκρες ..όπως πολλοί και διάφοροι , που..βολεύονται …άνετα..χαλαρά..χαλαρά…

   Αντιπροσωπευτική της ..άλλης πλευράς , της άλλης..όχθης , είναι η σημερινή μας ιστοριούλα , κι’ αυτή της ίδιας , χρονικά περιόδου , αλλά μη σας ξεγελάει αυτό , εν..Ελλάδι δεν έχει αλλάξει ..τίποταααα…

   Κάποιος λοιπόν φίλος , γι’ αυτό δεν είναι οι ..φίλοι ; Γιά να τους κάνουμε..ρουσφέτια ; Με πήρε στο στηλέφωνο παρακαλώντας με , να ..εξυπηρετήσω κάποιον..δικό του φίλο , γιά να πάρει , τι..άλλο ; ..άδεια ταξί , όταν δεν χρεαζόταν ΑΠΟΛΥΤΩΣ  καμιά παρέμβαση και από ..κανένα , και υποβάλλοντας τα δικαιολογητικά σε 2-3 , το πολύ , μέρες , την έπαιρνες..

   Του εξήγησα του ..φίλου μου , να…εξηγήσει στο…φίλο του , πως δεν είναι απαραίτητη η ανάμειξή μου , και πως ήταν θέμα δυό ημερών και ..άνευ μεσολαβήσεως..

   Έλα όμως που ο ..φίλος μου , ήθελε να’χει…όμηρο τον ..φίλο του , και να του αποδείξει και…εμπράκτως το πόσο ..ενδιαφέρθηκε ; Και επέμενε λοιπόν , να δεχτώ το φίλο του και να του δώσω να καταλάβει πως υπήρξε ..μέγα ενδιαφέρον από  μέρους του..

   Προσπάθησα πολύ , να του δώσω να καταλάβει πως όλα αυτά ε’ίνα..παραπανίσια , δεν χρειάζονται , επέμενε , δεν ήθελε να ..καταλάβει , οπότε του είπα νατον στείλει , ρωτώντας τον όμως τυελεσιγραφικά : Εφόσον έχει τα απαραίτητα ..δικαιολογητικά..

   Μου έδωσε το όνομα του φίλου ΜΑΣ , πιά , και με τη σειρά μου το έδωσα στο θυρωρείο , γιά να του επιτρέψουν να μπει , το γραφείο ήταν στη Βουλή , και την άλλη μέρα , πρωί-πρωί , με ενημέρωσαν πως ο ..κολλητός μας , καταφθάνει…

  Και έτσι και έγινε…

Κατέφθασε το..θωρηκτό..ΠΟΤΕΜΚΙΝ , μιά ..καρικατούρα του αξέχαστου Νίκου Ρίζου , με ..μυτερό σκαρπίνι ..αστράφτον , με το ψηλό..τακουνάκι του , λαδωμένο..καλοχτενισμένο ..μαλλί , παντελονιά..σωλήνα , με ..άψογη τσάκιση , ξυράφι , και περπατησιά…άστα να..πάνε , μισός..μισός περπάταγε , πρώτα η μιά μεριά , με το μάγκικο εκείνο..κουτσαβακίστικο.. στυλ , και μετά η..υπόλοιπη …εκινείτο δηλαδή ..τμηματικώς..

   Μπαίνοντας στον προθάλαμο , όπου και η..γραμματεία , θα πρέπει να έγινε το..έλα να δεις , οι κοπέλες πρέπει να ..εξάντλησν τα αποθέματα γέλιου , όλης της επόμενης ..πενταετίας , και μόλις έφυγε από εκεί και ερχόταν με πήραν , γιά ενημέρωση λέγοντάς μου , κύριε Διευθυντά ,΄ο…Πατακιάς ..έρχεται , δεν ξέρω αν θυμάστε τον ..Πατακιά , ήταν ένας θηριώδης τύπος του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου , που έκανε τον..άγριο , συνήθως , αδερφό , η κάτι τέτοιους , τέλος πάντων ..ρόλους , άγριους..πολύ..άγριους…

  Περίμενα λοιπόν και γω να δω το…θερίο , το ..άγριο το..αιμοβόρο , οπότε σκάει μύτη το…δείγμα ..Ρίζου , γιατί γιά δείγμα του αξέχαστου Ρίζου..έδειχνε ..περιγραφή σας έκανα παραπάνω , εδώ μόνο θα συμπληρώσουμε το..ηχητικόν ..μέρος , …μέραααα , ο κύριος ..Κώστας ; Τπου απάντησα και τον κάλεσα να κάτσει..η μάλλον να..σκαρφαλώσει στην καρέκλα , γιατί βλέποντάς τον μετά , είδα πως δεν ..καθόταν , αλλά έκανε…κούνια…

  Μου είπε ποιός είναι , και από ποιόν ..έρχεται , με το δικό του βέβαια..τρόπο , μισοκλέινοντας το αριστερό ματάκι του , που ήταν σαν ..νυφίτσας , και κάνοντας ταυτόχρονα με το δεξί του..χέρι , με απλωμένο τον δείκτη , εκείνη την ..πονηρή..περιστροφική κινησούλα που σημαίνει..σιωπηλά βέβαια , …καταλαβαίνεις εσύ..τώρα , και μου είπε και δυό..λεξούλες , ποιές ; αν θυμάμαι καλά : Ξέρεις..απ’ το…φίλο..

  Οπότε , παιδιά της..πιάτσας και τα δυό μας , συνεννοηθήκαμε..συνωμοτικά , και προχωρήσαμε στα..παρασυνθήματα , τόπος ..καταγωγής , εξ..από Αιτωλοακαρνίας , επάγγελμα..ταρίφας κλπ…κλπ και φυσικά , φίλος ..κολλητός του φίλου μου του…κολλητού , να μη ταξεχναμε κι’ αυτά..καθότι..βασικά..

   Προχωρήσαμε στο..γρηγορο , γιατί είχαμε κι’ άλλες δουλειές , λιγότερο σοβαρές απ’ αυτή , βεβαίως..βεβαίως..και μπαίνοντας στο…ψητό , τον ρώτησα ευθέως και..ευθαρσώς : Από..χαρτιά είμαστε εντάξει ; Βεβαίως..μου απάντησε , αλλά σαν κάτι να μη μου φάνηκε..καλό..καλό , και ξαναρώτησα , και η απάντηση τώρα πιά , ήταν ολίγον πιό ξεκάθαρη ..

   Ναι..δηλαδής , αλλά ξέρεις …να ..

  Οπότε εισήλθον..ψύλλοι εις τα..ώτα μου..

  Δηλαδή ; ρωτάω πάλι εγώ…

   Να ξέρεις  , δεν υπάρχει το… απολυτήριο του σχολείου .

   Ε..καλά , του απάντησα , θα κατέβεις ένα πρωί στην πατρίδα , ευκαιρία να δεις και τους δικούς σου και το ..παίρνεις ..

   Δε..δε..καταλάβαμε καλά , όταν λέμε δεν υπάρχει να..δεν ..υπάρχει …ύστερα γι’αυτό  είπαμε με τον…και μούκανε πάλι τη στροφούλα με το δαχτιλάκι , γιά να το κανονίσουμε από..δω…

   Δεν πολυκατάλαβα , και τον ρώτησα, έτσι..επεξηγηματικά : Δηλαδή , πως από δω ;

   Να όλο και κάποιο σχολείο δικό μας θα ‘χουμε , να πάρουμε το ..χαρτί , και να..δώκουμε και το κάτι..τις…

   Εκεί βέβαια τα πράγματα άλλαξαν , μου ανέβηκε το αίμα στο..κεφάλι , αλλά..συγκρατήθηκα και ήρεμα του απάντησα , πως ούτε σχολείο δικό μας έχουμε . αλλά και να είχαμε τέτοια πράγματα δεν..γίνοντα…

   Γίνονται…γίνονται , επέμεινε ο ΄..Πατακιάς , γίνονται…

   Του εξήγησα πάλι , με όση υπομονή μου είχε απομείνει πλέον , πως στο φίλο είχα εξηγήσει κατηγορηματικά , πως πρέπει να υπάρχουν ΟΛΑ  ΤΑ  ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ …

  Κάτι..σιγομουρμούρισε..μα άμα τα είχαμε , εδώ θα ερχόμασταν ;

   Εκεί βέβαια τέλειωσε και η…συνέντευξη , σε ..παγερό..κλίμα , και με το φίλο , να..ξεκαβαλικεύει την …καρέκλα , ενοχλημένος , λες και είχε πληρώσει και η δουλειά του δεν ..έγινε…

   Έφυγε , λέγοντας στην έξοδο το……ραααα , το υπόλοιπο το ‘κοψε και πήγε στο καλό…

   Πέρασε λίγος καιρός , και ένα πρωί παίρνω απ’ την Πλατεία Βαρνάβα , στο Παγκράτι ταξί γιά να πάω στη δουλειά , και καθ΄οδόν , κοιτάζοντας τον καθρέφτη , αντάμωσα τα μάτια της..νυφίτσας , του φίλου του…φίλου μου , με το μουστακάκι του , ποντικοουρά όπως πάντα , και με ένα..χαμόγελο περίεργο…κοιτούσε..επίμονα..με είχε γνωρίσει , όπως άλλωστε και γώ..

   Μίλησε πρώτος  : Δεν είσαι ο κύριος..Κώστας που…και μούκανε πάλι την κίνηση με το χέρι του , ενώ με κοιτούσε ..επίμονα…

   Ναι , ναι του λέω , τι γίνεσαι , πως πάει ;

   Πως..καλά , πολύ καλά , το..χαρτί το πήραμε….α…μήπως χρειασθείτε κανένα ΄..διπλωματάκι ..Πανεπιστημίου , εδώ…μαστε …και μούκλεισε το..ματάκι..πονηρά…

   Δεν έτυχε να ματαξαναδώ το..φίλο του…φίλου μου , αλλά και που να τον συναντήσω ; εύκολο είναι ; Αν είχε πάρει δυό-τρία πτυχία , μπορεί να έγινε ..Διευθυντής Τραπέζης , γιατί δύσκολο είναι ;

 

 

                         Καλό σας βράδυ…..Κ.-