Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ Κ.

12.1.09

ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ...

 

 

 

 

Το ηλιοβασίλεμα με γεμίζει θλίψη ,

καθώς οι λιγοστές αχτίδες του ήλιου ,

γέρνουν και χάνονται , στης φλογισμένης λίμνης τα νερά...

χαράζοντας ένα ασημόχρυσο παραμυθένιο μονοπάτι...

άραγε ποιός να ξέρει που τάχα..οδηγεί !! .......Κ.-

Δεν υπάρχουν σχόλια: