Θα φύγω νύχτα,απ'το κελί, που με κρατάει κλεισμένο
στην πόλη αυτή,την άπονη,την πόλη τη σταχτιά.
Θα ταξειδέψω ολονυχτίς,ταξείδι... ονειρεμένο,
να φτάσω..γλυκοχάραμα,στη ράχη στον Ψαλά.
Κει,με τα χέρια ορθάνοιχτα,το βλέμα καρφωμένο
κατάκορφα στον ουρανό, θα πάρω αγκαλιά
όλα όσα τόσο μούλειψαν,χρόνια..φυλακισμένο ,
και θα ρουφήξω αχόρταγα, της γης την ευωδιά.
Θα με χτυπάει του Βαρδουσιού το παγωμένο αγέρι,
θα τραγουδούν,ολάνθιστες,οι πικραμυγδαλιές,
κι'εγώ,σεμνός.. προσκυνητής στο Θεικό το χέρι,
που χάρισε στον τόπο αυτό,τις τόσες ομορφιές.
Αθήνα 27 02 07 Κ.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου