Αυτές τις ..κάποιες νύχτες , που η ψυχή μου σπαρταράει σαν το ψάρι ,
πιασμένο , λες , στης μοναξιάς , και του ατέλειωτου του πόνου την απόχη ,
ποιά τάχα προσευχή , ποιο λατρεμένο χέρι , άραγε , μπορεί για να με πάρει ,
μακριά ‘π ‘ του μαρτυρίου μου , του ατέλειωτου , ετούτη δω την κόχη..
* * *
Δάκρυα πικρά , θανατερά , αυτές οι φλογισμένες της βροχής ..σταγόνες ,
το θλιβερό σκαρί μου , αδιάκοπα , στην άβυσσο , με βιά , το σπρώχνουν ,
ταξείδι του..χαμού , αγύριστο , σε Κύκλωπες , ανάμεσα , και ..Λαιστρυγόνες ,
πνίγομαι , ασφυκτιώ , σαν Ερινύες φθονερές , οι αναμνήσεις με στριμώχνουν..
Λιδορίκι 25-26/ 4 / 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου