Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ Κ.

6.5.10

Η ΕΛΛΑΔΑ..ΠΕΝΘΟΥΣΑ…

 

Πένθος

 

  Μες στο βαρύ το πένθος , η Ελλάδα βυθισμένη ,

  όπου και να ..κοιτάξεις , βλέπεις μάτια δακρυσμένα ..

  Τα παιδικά αθώα χαμόγελα , “ ιστορία “..ξεχασμένη ,

  έρμη …Πατρίδα  , σε ταξίδεψαν στα…ξένα !!

                                         *

   Χείλια ..σφιγμένα , κι’ οι καρδιές..διπλοσφιγμένες ,

  τα δάκρυα ;..στέρεψαν κι’ αυτά , σβυσμένες ..κρήνες ,

  των προγιαγιάδων , οι προφητείες οι..ξεχασμένες ,

  εφιάλτες έγιναν , πικρές ..φαρμακωμένες ..μνήμες ..

                                          *

  ….που ολημερίς κι’ ολονυχτίς , σφιχτά μας ..πνίγουν ,

  ρόγχος , η..ανάσα μας , το μέτωπο , κι’ αυτό ιδρωμένο...

  μια σου πληγή γιατρεύεις , δέκα  άλλες σου ανοίγουν..

  Πατρίδα μου , έτσι το..έχει , φαίνεται , η μοίρα σου..

                                                           γραμμένο….Κ.-

 

  Αθήνα   5  Μαίου   2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: