Μες στο βαρύ το πένθος , η Ελλάδα βυθισμένη ,
όπου και να ..κοιτάξεις , βλέπεις μάτια δακρυσμένα ..
Τα παιδικά αθώα χαμόγελα , “ ιστορία “..ξεχασμένη ,
έρμη …Πατρίδα , σε ταξίδεψαν στα…ξένα !!
*
Χείλια ..σφιγμένα , κι’ οι καρδιές..διπλοσφιγμένες ,
τα δάκρυα ;..στέρεψαν κι’ αυτά , σβυσμένες ..κρήνες ,
των προγιαγιάδων , οι προφητείες οι..ξεχασμένες ,
εφιάλτες έγιναν , πικρές ..φαρμακωμένες ..μνήμες ..
*
….που ολημερίς κι’ ολονυχτίς , σφιχτά μας ..πνίγουν ,
ρόγχος , η..ανάσα μας , το μέτωπο , κι’ αυτό ιδρωμένο...
μια σου πληγή γιατρεύεις , δέκα άλλες σου ανοίγουν..
Πατρίδα μου , έτσι το..έχει , φαίνεται , η μοίρα σου..
γραμμένο….Κ.-
Αθήνα 5 Μαίου 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου