ΕΛΑ…

 

 

                   ΕΡΩΤΙΚΟ...

        Πως , να περάσει αυτό το βράδυ ,

        πουν’ όλα μαύρα..σκοτεινά ,

        λείπει και το δικό σου χάδι ,

        να μου ζεστάνει  την καρδιά…

                            *

        Έλα και πάρε το  μαχαίρι ,

        και κάρφωσέ το στην καρδιά ,

       από ‘να αγαπημένο χέρι ,

       είναι..γλυκιά η ..μαχαιριά..

                           *

       Άκου , το θρόϊσμα των φύλλων ,

       π’ αναριγούν στη  σιγαλιά ,

       σαν ψιθυρίσματα των..φίλων

       που ‘χουν χαθεί στη…λησμονιά…

                             *

       Έλα και πάρε τη..ζωή μου

       δώρο , μονάχο κι’ ακριβό ,

       στην ερημιά της μοναξιάς μου ,

       δεν θα τ’ αντέξω πια να..ζω..

                             *

       Για δες , του φεγγαριού το ..δάκρυ ,

       πως πνίγει , λες , τον ..ουρανό ,

       και τ’άστρα , στ’ ουρανού την άκρη ..

       του πόνου ,  στήνουνε ..χορό ..

                             *

      Έλα και πάρε τ’ όνειρό μου ,

      να το ‘χεις πάντα ..φυλαχτό ,

     μαζί με τον κρυφό  καϋμό μου ,

     το βράδυ ετούτο , το..στερνό….Κ.-

    Αθήνα  4 – 3 – 2010