Το ν' αγαπάς είναι..καυμός..
να σ' αγαπούν βαρειά..ευθύνη..
μ' αν σ' αγαπούν και αγαπάς
τότε ..δεν πρέπει να ρωτάς ,
στον έρωτα ταπιό πολλά ,
ποιό παίρνει και ποιός..δίνει..
Η αγάπη είναι φυλακή , μα και παράδεισος..
χρυσό κλουβί , που την καρδιά σου μέσα κλείνει...
μα αν στη ζωή καμμιά φορά , όλα αλλάξουν ξαφνικά..
τότε..πικρό φαρμάκι για να πιείς...σου δίνει...
Τις πονεμένες σου πληγές ,
απ' τις αγάπες τις παλιές ,
με μιά καινούρια αγάπη
προσπαθείς να..κλείσεις...
μα είναι δύσκολο πολύ..
να διαγράψεις μιά ζωή ,
κι' απ' την αρχή την ίδια
να την ξαναζήσεις....
Η αγάπη είναι φυλακή , μα και παράδεισος ,
χρυσό κλουβί , που στην καρδιά σου μέσα κλείνει...
μ' αν στη ζωή καμμιά φορά , όλα αλλάξουν..ξαφνικά
τότε..πικρό φαρμάκι γιά να πιείς...σου δίνει .
Γύρω σου ρίξε μιά ματιά ,
υπάρχει τόση..ομορφιά ,
που δεν την βλέπεις
δεν την νοιώθεις
δεν σε νοιάζει...
κι' αν όλα είναι φωτεινά ,
κι' ο ήλιος λάμπει από ψηλά..
για σένα πάντα...σκοτεινιάζει...
Λιδορίκι Χειμώνας 2005 . Κ .-
Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ Κ.
3.6.07
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Πολύ όμορφο τραγούδι. Καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου