ΓΙΑΤΙ...ΤΑΧΑ....

Τάχα γιατί , ότι αγαπάμε , πάντα , μας…πονάει ,
γιατί διψάμε , πάντα , σαν μας λείπει …το νερό…
κοίτα τριγύρω , όσο μακριά το μάτι.. φτάνει..
ένα απέραντο περβόλι είν’ ο κόσμος..δροσερό..

Τάχα ..γιατί να χάνονται οι αγάπες οι μεγάλες ,
που πάνε ; τόσα δάκρυα , που κύλησαν γι’ αυτές..
ποτάμια καυτερά , σαρώσαν , κι’ άλλες…κι’άλλες
ψυχές , αλύτρωτες , θλιμένες .. ιδανικά..μοναχικές…

Τάχα..γιατί , μεσ’ τη ζωή άλλοι γελάνε κι’ άλλοι..κλαίνε ,
γιατί να γεύονται , οι λίγοι της αγάπης τους..καρπούς..
πόσοι και πόσοι πικραμένοι πέρασαν , χαθήκανε μα..λένε..
τάχα γιατί.. δεν είν’ απλόχερη η μοίρα και γι’ αυτούς..

Τάχα ..γιατί της Κυριακής η μοναξιά..διπλοπονάει..
το Κυριακάτικο το δάκρυ..κατακαίει τις..καρδιές…
κι’ αυτό το..Κυριακόβραδο ..Θεέ μου..δεν..περνάει..
με συντροφιά , μονάχα αναμνήσεις..μακρινές…

Λιδορίκι 11 06 07… Κ. -