Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ Κ.

3.6.07

ΕΡΩΤΙΚΟ....

Το ν' αγαπάς είναι..καυμός..
να σ' αγαπούν βαρειά..ευθύνη..
μ' αν σ' αγαπούν και αγαπάς
τότε ..δεν πρέπει να ρωτάς ,
στον έρωτα ταπιό πολλά ,
ποιό παίρνει και ποιός..δίνει..

Η αγάπη είναι φυλακή , μα και παράδεισος..
χρυσό κλουβί , που την καρδιά σου μέσα κλείνει...
μα αν στη ζωή καμμιά φορά , όλα αλλάξουν ξαφνικά..
τότε..πικρό φαρμάκι για να πιείς...σου δίνει...

Τις πονεμένες σου πληγές ,
απ' τις αγάπες τις παλιές ,
με μιά καινούρια αγάπη
προσπαθείς να..κλείσεις...
μα είναι δύσκολο πολύ..
να διαγράψεις μιά ζωή ,
κι' απ' την αρχή την ίδια
να την ξαναζήσεις....

Η αγάπη είναι φυλακή , μα και παράδεισος ,
χρυσό κλουβί , που στην καρδιά σου μέσα κλείνει...
μ' αν στη ζωή καμμιά φορά , όλα αλλάξουν..ξαφνικά
τότε..πικρό φαρμάκι γιά να πιείς...σου δίνει .

Γύρω σου ρίξε μιά ματιά ,
υπάρχει τόση..ομορφιά ,
που δεν την βλέπεις
δεν την νοιώθεις
δεν σε νοιάζει...
κι' αν όλα είναι φωτεινά ,
κι' ο ήλιος λάμπει από ψηλά..
για σένα πάντα...σκοτεινιάζει...

Λιδορίκι Χειμώνας 2005 . Κ .-

1 σχόλιο:

~Αερικό~ είπε...

Πολύ όμορφο τραγούδι. Καλημέρα.