Δεν ξέρω αν , πάντα , θα μπορώ να αντικρύζω ,
Τον ήλιο , με το βλέμμα το αθώο , το παιδικό..
Ούτε κι’ αν την καρδιά μου, θα μπορώ να τη γυρίζω ,
Στα μέρη , που με μάθαν να πονώ και ν’ αγαπώ..
Δεν ξέρω , αυτό το πάντα πόσο , ίσως , θα κρατήσει ,
Λίγα λεπτά , δυό καλοκαίρια , τρεις… χειμώνες..
Ξέρω όμως , πως τότε , μόνο , η φωνή μου θα σιωπήσει ,
Όταν του κόσμου οι καρδιές , δεν θα ‘ναι μόνες …
Λιδορίκι 09 06 07 . K. -
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου