Ο ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ....

Με λεν , φευγάτο ποιητή ,
και θλιβερό..τραγουδιστή..
και όχι μόνο ,
που τραγουδώ τη μοναξιά ,
την πίκρα και την..ερημιά..
μα και τον πόνο.

Μου λεν , πως ονειροπετώ ,
και πως στη γη δεν..περπατώ
με λοιδορούνε ,
μα όσο κι’ αν΄με κατηγορούν
ξέρω , ποτέ τους δεν μπορούν ,
όπως εγώ.. να δούνε .

Μπορεί να βλέπουν..πιό καλά ,
να ξέρουν , ίσως , πιο πολλά ,
πλούτη.. να έχουν ,
μ’ αυτά που έχω , μου αρκούν
και να μ’αλλάξουν , δεν μπορούν ,
για δεν.. αντέχουν .

Με λεν… φευγάτο ποιητή ,
θλιμένο και πεσιμιστή ,
μεγάλο… λάθος ,
εγώ..λατρεύω… τη ζωή ,
μα ‘κείνη πάντα μ’ οδηγεί
πάντα.. στο πάθος .

Δεν νοιώθω καν ξεχωριστός ,
είμ' ένας άνθρωπος απλός ,
συνηθισμένος,
μια μετριότητα.είμαι.. απλή
που με το λίγο..στη..ζωή
‘μαι ευτυχισμένος …

Εγώ δεν νοιώθω..ποιητής
μα ούτε και… τραγουδιστής ,
σπουργίτι..νοιώθω ,
που τριγυρνάει ‘δω κι’εκεί
με της αγάπης το σπυρί…
πάντα στον..κόρφο..


Λιδορικι 17 05 07 . Κ .-