ΤΟ ΚΙΤΡΙΝΙΣΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ....

Χθες βράδυ , αργά , σ’ένα συρτάρι , ξεχασμένο ,
βρήκα ενα γράμμα σου , παλιό , κιτρινισμένο ,
διαβάζοντάς το εξαγρύπνησα , ως να φέξει ,
κι’έγραφε πάνω : καλοκαίρι εξήντα έξι .

Κάθε σου λέξη , ένα κομμάτι απ’τη ζωή μου ,
τάραξε τα ήσυχα νερά , μεσ’την ψυχή μου ,
με μιάς , ζωντάνεψαν στο νου τα περασμένα ,
στιγμές , αξέχαστες , πού έζησα με σένα .

Χρόνια , στα βάθη της καρδιάς φυλακισμένες ,
φλόγες , στη στάχτη την παλιά παραχωμένες ,
κάποτε πότε 'ομως , σιωπηλά , ξαναγυρίζουν
κοιτάζοντάς με σαν αστέρια που... δακρύζουν .

Χθες βράδυ , αργά , σ'ένα συρτάρι , σκονισμένο ,
βρήκα το πιό 'μορφο κομμάτι της ζωής μου , ξεχασμένο ,
σκόρπιες σελίδες , πού 'χουν στον καιρό αντέξει ,
κι' όλες τους , πάνω γράφουν : καλοκαίρι εξήντα έξι.....