ΠΩΣ ;

Πώς να περάσεις πάλι , τα παλιά μας τα δρομάκια ,
να τραγουδήσεις τους καημούς σου τους παλιούς…
να σε κοιτούν κρυφά , πίσω απ’ τ' άσπρα κουρτινάκια ,
μάτια όμορφα , πνιγμένα στης αγάπης τους λυγμούς .

Πώς είναι μπορετό , το νου σου πιά να..συμμαζέψεις ,
να σου λυθεί αυτός ο κόμπος , πού ‘χεις στο λαιμό ,
όταν τα μάτια , άθελά σου , όπου κι’ αν στρέψεις ..
σε τριγυρνάνε .. πάντα , στον παλιό καλό καιρό…

Πώς να..γευτείς , την ομορφιά της άνοιξης μονάχος ,
πληγή βαθειά , κι αυτή ακόμα η λαλιά των αηδονιών ,
που άλλοτε , όντας της αγάπης παθιασμένος μονομάχος ,
σε συντροφεύαν πάντα τις βραδιές των.. νυχτεριών..

Τα ίδια μέρη , πως μπορείς ξανά να περπατήσεις ,
μονάχος , δίχως χέρι αγαπημένο να κρατάς ,
χωρίς μ’ αγάπης δάκρυα το χώμα να..ποτίσεις ,
καθώς δυό μάτια καστανά , αγαπημένα , θα κοιτάς..

Όσο κι αν τριγυρνάς , στα μέρη αυτά τα αγαπημένα ,
που ‘χεις αφήσει τα κομμάτια της δικής σου της ψυχής
πάντα θα νοιώθεις μοναξιά , θα ΄ναι για σένα όλα ξένα ,
ξένος , αδιάφορος , ανάμεσα σε ξένους , πάντοτε θα ζεις…..Κ.-


Λιδορίκι 10-5-08
Αθήνα 20-5-08