ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ....

Πέρασε , πάει , έφυγε κι΄αυτό το καλοκαίρι ,
κι΄όσα περίμενες να΄ρθούν , να γίνουν , ξέχασέ τα ,
βαθειά , όμως , μέσα στην καρδιά σου κράτησέ τα
μπορεί του χρόνου νάσαι τυχερός , ποιός ξέρει.

Τόσους χειμώνες κάνεις όνειρα , προσμένεις ,
νάρθει η άνοιξη ,ν’ αλλάξει η ζωή σου , να χαρείς ,
μα είναι σίγουρο όμως , πως ξανά θα πληγωθείς ,
αφού στα ιδια και στα ίδια , πάντα μένεις.

Είναι κι΄αυτό ένα,περίεργο , παιχνίδι της ζωής ,
κι΄ίσως να ειν΄εκείνο ζωντανούς που μας κρατάει,
πάντα,σχεδόν , οτι προσμένεις,δυστυχώς,σε προσπερνάει,
μα πάντα ελπίζεις,ότι κάποια μέρα θάρθει ,θα το βρείς.

Κι΄έτσι,σε ξεπερνούν αργά,αθόρυβα,τα χρόνια
γεμάτα ελπίδες,προσμονή κι΄απογοητεύσεις,
και δοκιμάζεις στην ζωή σου,όλες τις γεύσεις
μέχρι να πέσουν ,στα μαλλιά, τα πρώτα χιόνια.

Τότε...μετράς καρτερικά,τι έδωσες,τι πήρες
νάβρεις αν είσαι κερδισμένος η χαμένος,
μα ανακαλύπτεις οτι ζούσες χρόνια....πεθαμένος,
αγνοημένος ,ξεγραμμένος,απ΄τις μοίρες.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του ΠΟΚΕ ΑΤΕ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ.
Φθινόπωρο 1996-τεύχος 22.
Συμπλ: 14 03 06.

ΖΗΣΕ ΤΟ....ΟΝΕΙΡΟ....

Σήκω νωρίς το χάραμα , έβγα στο παραθύρι,
τρύγα ,την πρώτη, του ηλιού τη χρυσωμένη αχτίδα,
χωρίς ανάσα , ρούφηξε τ’ολόγιομο ποτήρι
με της ζωής τις ομορφιές , πάντα... υπάρχει ελπίδα.

Μη σταματάς τα ονείρατα , ταξίδευε στο χρόνο
όσο έχει το κορμί αντοχές και το ποθεί η καρδιά σου ,
άσ’ το τραγούδι ατέλειωτο , κράτα για σένα μόνο
του στίχου το τελείωμα , βαθειά , μεσ’ στα όνειρά σου…

Κι’ αν σε προδώσει η ζωή , εσύ θα τόχεις νοιώσει
το υπέρτατο συναίσθημα , βαθειά , μεσ’ στην ψυχή σου
κι’έτσι , το ονειροτράγουδο ποτέ δεν θα τελειώσει ,
θα τόχεις πάντα συντροφιά , ως να σβηστεί η ζωή σου .

Λιδορίκι 12 12 06.