Οι παλιές αγάπες, λέει ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ, πάνε στον παράδεισο, οι μεγάλες όμως... δεν πεθαίνουν ποτέ Κ.

29.7.07

B Ρ Α Δ Ι Α Ζ Ε Ι......


Σουρουπώνει , τα πρώτα φώτα ανάβουν στο χωριό ..
της νύχτας η , καυτή , καλοκαιριάτικη ανάσα πλησιάζει ,
τα ξωτικά της..Γκιώνας , όπου να ‘ναι , αρχίζουν το..χορό
πέρα στη λίμνη που παραδεισένια , λες , πως..μοιάζεi…

Bραδιάζει , τα τελευταία ακούγονται κουδούνια κοπαδιών ,
καθώς γυρνάνε στο μαντρί απ’ το σεργιάνισμα της μέρας…
σιγά-σιγά σωπάσαν οι φλογέρες οι γλυκές των μπιστικών …
κατάκοπος , θε να ‘ρθει πάλι απόψε σπίτι ο πατέρας .

Κι’ εκεί στης φαμελιάς τη θαλπωρή , θα καμαρώσει κόρες
και τους γιους , θα κανακέψει στοργικά το…στερνοπούλι …
περνάνε γρήγορα , οι ..έρμες τούτες δω οι όμορφες οι ώρες..
σαν θα χαράξει… θάβγει πάλι στης ζωής το …καραούλι…

Πως πέρασαν και πάνε έτσι, τάχα ,τα πιο όμορφα τα χρόνια ,
πάντα στο νου βαθειά , η έγνοια της φαμίλιας σφηνωμένη ,
παλεύει ολημερίς , χειμώνα –καλοκαίρι μ’ ήλιο και με χιόνια ,
τίποτα δεν ζητάει , κι’είν η χαρά του ναν’ οι άλλοι ευτυχισμένοι….

Νύχτωσε , πλάι στο παραγώνι , όλη η φαμίλια τώρα.. μαζεμένη ,
μεσ’ στο τσουκάλι , ο τραχανάς..μοσχοβολώντας….σιγοβράζει…
το στερνοπούλι, όπως πάντα , θε να πει μια προσευχή…συνηθισμένη ,
ένα ποτήρι κόκκινο κρασί , τη μίζερη ζωή μας την…..αλλάζει…..

Λιδορίκι 28 07 07 . Κ. -

Δεν υπάρχουν σχόλια: